%0 Journal Article %T تبیین و تدوین مؤلفه‌های مؤثر در طراحی فرم معماری محیط‌های درمانی %J معماری و شهرسازی آرمان شهر %I دکتر مصطفی بهزادفر %Z 2008-5079 %A پارسی, حمیدرضا %A پورهادی گوابری, مهدیه %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 14 %N 35 %P 41-56 %! تبیین و تدوین مؤلفه‌های مؤثر در طراحی فرم معماری محیط‌های درمانی %K محیط درمانی %K فضا- زمان %K مؤلفه‌های مؤثر %K استراتژی‌های ارتباطی %K بیمار %R 10.22034/aaud.2020.209960.2050 %X بسیاری از صاحب‌نظران علوم محیطی برآنند معماری و قابلیت‌های مکانی در کنار پزشکی نقش مهمی بر درمان بیماران دارد. اما تحقیقات نشان داده که به‌رغم معماری و قابلیت مکانی مرتبط با پزشکی، شفا حاصل نشده است. بسیاری مسئله را در نحوه ارتباط شاخصه‌های موجود مکان معماری و نیازهای بیمار می‌دانند، در حالی که مسئله در عدم تکثر فضایی- زمانی در محیط درمان است. لذا سؤال این‌است: چه ترکیبی از مؤلفه‌ها، چارچوب نظام‌مند، نظری و کاربردی ایجاد می‌کنند که نوعی فضا- زمان متکثر در معماری به‌دست آید و تضاد فضا- زمان بیمار محور با کادر محور حل تا کیفیت شفابخشی بهبود یابد؟ از این رو هدف این پژوهش تدوین مؤلفه‌های نظام‌مند مؤثر در طراحی فرم معماری محیط‌های درمانی است که می‌تواند در حل تضادهای فضایی، تعامل اجتماعی و شفابخشی در بیمارستان‌ها مؤثر باشد. برای این منظور، روش تحقیق بر پیوند شناسی مؤلفه‌ها متمرکز است که از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش بر تبیین محتوای نظری یافته‌های تئوریک، میان رشته‌ای و تحلیل تجربی بیمارستان‌ها به انجام رسیده است.کاربست یافته‌های نظری و تجربی نشان می‌دهد که در ابعاد سه‌گانه، مکان متشکل از زمان، فضا و مناسبات انسانی، مناسبات اجتماعی و الگوی فرهنگی آن محتوای واقعی فضاست و از طریق عوامل عملکردی سازمان و معنا می‌یابد و چگونگی ترکیب مؤلفه‌های مدیریتی، اجتماعی، ادراکی و کالبدی در محیط درمانی منجر به تولید فضا- زمان پلورالیستی و ارتقا کیفیت شفابخشی در فرآیند درمان می‌شود. %U https://www.armanshahrjournal.com/article_135200_b988bf93ef89e60e966fe9b17866ae03.pdf