ناژوان جزیی از پیکره شهر اصفهان و تنها باقیمانده فضای سبز طبیعی حاشیه رودخانه زایندهرود درحومه شهر اصفهان است که بهدلیل قابلیتهای بیهمتای آن، مورد توجه اقشار مختلف اجتماعی بااهداف کاملاً متفاوت قرارگرفته است. درحالیکه دوستداران طبیعت و طرفداران محیطزیست برحفظ وگسترش سرسبزی ناژوان پا میفشارند گروههایی از جمعیت به ویژه مهاجران و سوداگران زمین و مسکن با سوء استفاده از خلاءهای قانونی، اراضی کشاورزی و باغهای محدوده را نابود میکنند. ادامه این روند و نیاز شهروندان به فضای تفریحی موجب گردید که در همین راستا مدیریت شهری ازسال 1374 اقدامات وسیعی را درعرصههای مختلف و با تهیه طرح جامع اراضی ناژوان در دستور کارخود قرار دهد. طی این سالها تلاش براین بوده است که اراضی ناژوان به عنوان یک پارک طبیعی حومهای در مجاورت شهر اصفهان درعین اینکه از توسعه شهر بر روی اراضی کشاورزی و باغها محافظت میشود بتواند به نیازهای گردشگری- فراغتی مردم نیز درغالب تفریحات طبیعت محور پاسخگو باشد. در این مقاله سعی شده است با تکیه بر رویکرد تحلیل راهبردی (SWOT ) به ارائه راهبرد درجهت توسعه گردشگری پایدار در قالب پارک طبیعی حومهای شهر اصفهان با توجه به اینکه این اراضی عمدتاً کشاورزی، بیشهزار و باغ بوده و درطول تاریخ، محل انشعاب مهمترین مادیهای شهر اصفهان و حومه و تولید میوههای مرغوب و صیفیجات بوده است؛ پرداخته شود.